Historie

Op initiatief van Wim Enthoven, Jan Schoehuizen en Wim Löwenstein doet in 1959 een dertigtal inwoners een verzoek aan de Bennebroekse gemeenteraad de aanleg van een tennispark te stimuleren. De raad geeft in 1960 de heer Kleefman, exploitant van tennisparken in Heemstede en Aerdenhout, het groene licht om op een stuk grond aan de Binnenweg in Bennebroek vier tennisbanen aan te leggen. In januari 1961 wordt een informele bijeenkomst belegd in de bovenzaal van restaurant De Oude Geleerde Man op de hoek van de Zwarteweg en de Rijksstraatweg. Staande de vergadering wordt besloten een tennisclub op te richten. De club wordt officieel opgericht op 7 april 1961 en krijgt de naam Tennis Vereniging Bennebroek (TVB). Het eerste bestuur treedt aan op 28 juni 1961 met Wim Enthoven als eerste voorzitter. Burgemeester D. Thomassen à Thuessink van der Hoop van Slochteren opent het park officieel op 31 maart 1962 en doopt het "Het Binnenhof". Medio mei 1961 kan de eerste bal geslagen worden.

In 1968 verkoopt Kleefman het park aan de gemeente voor 80.000 gulden. Het voortbestaan van de TVB komt daarmee aan een zijden draadje te hangen, want de gemeente zoekt grond voor woningbouw, maar uiteindelijk wordt met één stem verschil de voorkeur gegeven aan recreatie en volksgezondheid boven het creëren van woonruimte op het prille tenniscomplex. 

Vervolgens ziet de "Exploitatiecommissie" het licht en deze sluit een tienjarig huurcontract met de gemeente Bennebroek. Begin jaren tachtig breken roerige tijden aan voor de TVB. De gemeente komt met het plan om in het centrum van het dorp een sportcomplex aan te leggen inhoudende een multifunctionele sporthal, een tennishal en een tennispark, met als consequentie woningbouw op het huidige tenniscomplex. Dit plan haalt het uit financiële overwegingen niet, maar begin 1987 komt de gemeente met het idee het tennispark naar de Oosteinderpolder te verplaatsen, opnieuw ten gunste van woningbouw.

Dit nieuwe plan leidt tot grote wrijving niet alleen tussen de gemeente en de TVB, maar ook tussen de leden onderling van deze exploitatiecommissie, die immers onder voorzitterschap staat van de wethouder die niet alleen sport, maar ook woningbouw in zijn portefeuille heeft. Eind 1989 besluit de gemeenteraad tot benoeming van een onafhankelijke voorzitter, in de persoon van Hans Dijkstra. Zijn visie is dat de verantwoordelijkheid voor het tennispark moet liggen bij de gebruikers zelf en niet bij de lokale overheid die daar dan weer een stichting met overheidsbemoeienis tussen schuift.

Vele verhitte vergaderingen later besluit de gemeenteraad op 21 februari 1991 in principe de stichting op te heffen en het beheer van het park naar de TVB over te hevelen, met een proefperiode van twee jaar, gevolgd door het formele besluit op 25 april 1991 dat aan alle voorwaarden is voldaan om de exploitatie van het park aan de TVB over te dragen. De TVB krijgt daarmee niet alleen de lusten, maar ook de lasten. En die laatste zijn niet gering en daar wil de gemeente graag van af.

Ondertussen heeft de Provincie Noord-Holland het Bennebroekse plan tot woningbouw o.a. op het tennispark afgewezen, maar de gemeente spant een spoedprocedure aan bij de Raad van State. Deze besluit echter dat er geen gronden zijn voor versnelde behandeling. Hoewel de gemeente en de TVB op het punt van verplaatsing van het tennispark lijnrecht tegenover elkaar staan, zijn de onderlinge verhoudingen intussen genormaliseerd en wordt er openhartig en zakelijk met elkaar gesproken.

B&W nodigen de TVB uit voor de officiële overdracht op 24 juni 1991 van het beheer van het park. Gezien de uitspraak van de Raad van State bestaat de vrees dat een beslissing over de eventuele verplaatsing pas over een aantal jaren zal vallen en die tijd heeft de TVB – financieel gezien – niet. De TVB waarschuwt de gemeente dat, als er geen versoepeling van de voorwaarden komt, de tennisclub het beheer van het park, na het verlopen van de twee jaar proeftermijn, aan de gemeente gaat teruggeven. De algemene ledenvergadering van 13 december 1991 scherpt dit standpunt aan en draagt het bestuur op het beheer per 1 oktober 1992 weer terug te geven tenzij de gemeente vóór 1 juli 1992 met structurele hulp komt.

Uitvoerig overleg met de gemeente, van welke zijde overigens alle medewerking wordt gegeven, leidt er ten slotte toe dat de gemeentelijke kaderbrief aangeeft dat de gemeente het park inderdaad wil privatiseren met als eerste gegadigde de TVB. Gezien de financiële consequenties besluit de TVB een rigoureus plan met kostenbesparende maatregelen met harde hand door te zetten om op die manier de weg te plaveien voor de wens van de gemeente om het tennispark af te stoten en voor de wens van de TVB om het park in financieel haalbaar beheer c.q. eigendom te krijgen.

Op 10 december 1992 gaat het opnieuw om één stem in de gemeenteraad, maar het besluit wordt genomen: de grond wordt in eeuwigdurende erfpacht uitgegeven aan de TVB voor een jaarlijks met 2% te indexeren canon, ten bedrage van de prijs waarvoor de TVB het park van de gemeente op dat moment huurt. Verder worden de bovengrondse voorzieningen voor één gulden verkocht aan de TVB. Op 13 februari 1993 tekenen burgemeester mevrouw Dalhuisen en de voorzitter en de penningmeester van de TVB de desbetreffende, door notaris Klein opgestelde, akte. Op 4 juli 1994 besluit de gemeente het bebouwingsplan van het centrum van Bennebroek in te trekken en wordt de procedure bij de Raad van State stopgezet. Daarmee keert de rust weer in Bennebroek en wordt een uiterst onzekere periode afgesloten.